Kush deshiroj te behem - mini-poezi
1. Ajo ishte bekuar me nje zemer qe i ngjante nje luleje te eger . E forte mjaftushem per tu rimekember , e per tu ngritur serish mbasi shkelej . E ashper ndaj opinioneve derrmuese dhe e provuar nga veshtiresite ajo kishte ngulur rrenje te forta ne parimet e saj , qe te mund ti perballonte edhe stuhite me te keqija . Ishte ne gjendje te lulezonte dhe te rrezatonte lumturi edhe ne vendet me te plogeshta , e te perfshira nga mjerimi e deshperimi. 2. E donte shiun , e nuk e thoshte kete per tu futur nen strehen e nje çadre sapo pikat e para ti njomnin fytyren , e thoshte qe ta mbyllte çadren e te vraponte neper rrugicen e lagur , te shkelte pa frik ne gropat e mbushura me uje. Por mbi te gjitha e thoshte sepse e donte ndjesine kur pikat e shiut beheshin nje me lotet e saj ne menyre qe ti fshinin ato , e t’i çonin drejt harreses. 3. Kur thoshte se e donte diellin , nuk e bente qe te skutej nen nje hije per t’iu fshehur rrezeve te tij …jo e thoshte per t’i dale perp...